Við Swangah á mínum ryggi, metaforiskt sum bókstavliga.

Tey stemplaðu meg sum ræðuligan og kvæðið hevur sama lag í dag

Tí síggi eg tað, so taki eg tað, koyri lív í tað og tali eg tað 

Um mállæran var betri, var hetta fanimi sæð sum prædika

So leikandi eg kom upp og tveiti snipe’andi eitt look, við crime á heila sum ein crook, tí alt er eitrandi korrupt 

The White House er Al Qaeda og alt tey deila er bara fupp

Og tey sum meina at hatta er hype’a burdu peilað sær fornuft

Eg síggi, at grísurin manglar doughnut shop, tí rópar hann roks sum loco fuck 

Og postar upp við mót so stolt, men photoshopped frá fót til topp

So takið eitt róligt puff, og njótið gott ólógligt pott, tí Robocop er homo tough, og torir ikki nakað solo stunts

Fuck eina framtíð, eg flýggi til tað gamla, tá lookið segði nada bara spýttið legði fakta

Tá khakys vóru baggy, meira stílur í at rappa, meðan bimbos høvdu tilboð, sum vóru rímilig nokk at nakka

Skot ímóti toppi, teir í Swangah royna at byggja eitt trend

Og opna eyguni tí føroyingarnir pimpast enn

Vit traðka fram, tað eru bæði havnarmenn og bygdafrell, og allir kasta millumfingur upp til Jørgen Niclasen

Tað er satt, mín vision er tað spliffin ber, so crystal clear

Men lætt at mixa her, hvør bitchin er sum missioner

Eg kom upp sum fyrstu ferð, skriftligt optimistiskir, so teir sum eri kritiskir, gleðiliga verða dripnir her!

 

So vit taka rein skot, lada til hart rok og kalla tað Swangah!

Alt ferð í sor, tá ljóðið ferð for frá, tey kasta tær upp!

Tá alt er fucked up, blanda tað gott nokk og kalla tað Swangah!

Tað er einki tvætl her, vit siga hvat satt er og bakka tað upp!

 

Við Passion of The Christ, eg gangi á flowi til ein miðflokk.

Stoned og hangi út, og vendi aftur eftir re-up,

Svangur og vil nokk, rap-junkie í krisuhjálp.

Urbanus beats, vit leggja linjur inn for dope til detox.

So triðja fingur í triðja eygað, um tað er pláss, so blakið tveir inn.

Við krossi á triðja degi, eg rísi upp og vaki heimin.

Sum politikk, tað er fokkin lygn, eingin snakkar um stykkið, alt er fjalt,

sjálvsagt. Tey fokkin kalla tað “Tingið”.

So eg brenni vilt, sum pessimist. Óendaligt, sum Frelsarin í Genesis. Uttan endasprint, eg renni shit.

Sendi hits sum bank og spliff, for langt í sikt, men lendi trygt.

Swangah er sum ein Russian Roulette, kom hoyr eitt deadly click.

Uncut sum snuff, blóð og tonn fuckin’ spýtt út.

Tann reyða tráðin um hálsin, eg havi knýtt knút.

Kvali mediuhorur til síðsta orðið er trýst út.

Alt á borðið, spælið í sori, vit bresta inn sum lýst, krút.

Stíl fyri míl, so fokk yolo og títt swagpiss! Bitchslap frá Rag. Í hiphop-statinum, eg eri ein fasist, marsjeri í Jack-boots gjøgnum markina av classics. Hetta er kapring av høvdum, sum ikki lurta yvirfladiskt.

 

So vit taka rein skot, lada til hart rok og kalla tað Swangah!

Alt fer í sor, tá ljóði ferð for frá, tey kasta tær upp!

Tá alt er fucked up, blanda tað gott nokk og kalla tað Swangah!

Tað er einki tvætl her, vit siga hvat satt er og bakka tað upp!